Francuski chemik prof. Pierre Baranger (1900 – 1971), który przeprowadzał eksperymenty na roślinach (np. wyka), ogłosił to w 1959 roku i wyjaśniał:
„Moje wyniki wydają się nieprawdopodobne, ale są udostępnione. Podjąłem wszelkie środki ostrożności. Powtórzyłem swoje eksperymenty x razy. Przez lata wykonałem tysiące analiz. Wyniki zostały zweryfikowane przez osoby trzecie, które nie wiedziały, o co mi chodziło. Podchodziłem do tematu na różne sposoby. Zmieniłem swoich eksperymentatorów. Ale jakby na to nie patrzeć; musimy pokłonić się faktom: rośliny znają pradawny sekret alchemików. Na naszych oczach zmieniają pierwiastki dzień po dniu”.[6]
Po uwzględnieniu przytoczonych powyżej twierdzeń Plancka, Steinera i Dürra o naturze atomów, te dotychczas niewyjaśnione zjawiska opisane przez Barangera, będące w wyraźnej sprzeczności z panującą teorią atomową, nie powinny dłużej spotykać się z zasadniczym odrzuceniem według powiedzenia Palmströma „to, co jest zabronione, nie jest możliwe”. Ale warunkiem przyjęcia tych stwierdzeń jest nowa świadomość, wejście w świat żywych istot:
Nie ma martwej materii – wszystkie zjawiska materialne pochodzą z ducha. Atomy są skupiskami pierwotnego oddziaływania boskiej idei we wszechświecie: mądrości, miłości, spełnienia.
Przekształcenia atomów
Transmutacja biologiczna oznacza ni mniej, ni więcej tylko przemianę pewnych atomów w inne. Jednak ta transformacja nie następuje w sposób dowolny, ale w obrębie pewnej regularności, którą można z powodzeniem wytłumaczyć pojęciami i modelem konwencjonalnej teorii atomowej, na co zwraca uwagę Baranger. Transformacja odbywa się poprzez wymianę protonów. Tak jak atomy łączą się, tworząc molekuły poprzez wymianę elektronów, transmutacja biologiczna ma na celu stworzenie innego pierwiastka poprzez wymianę protonów. Całkowita liczba protonów, neutronów i elektronów zawsze pozostaje taka sama, dzięki czemu energia atomowa jest (w dużym stopniu) zachowana.
Przykład: jeśli weźmie się pod uwagę ilość wapnia w skorupkach jaj kurzych, to nie da się wytłumaczyć za pomocą konwencjonalnej chemii nagłego pojawienia się wapnia w kościach kurzych zarodków, jeśli kurczęta otrzymują tylko niewielkie ilości wapnia z pokarmu, a zamiast tego dużo miki, tzn. związku kwasu krzemowego.
Zwłaszcza francuski przyrodnik (inżynier i urzędnik państwowy) C.L. Kervran (1901-1983) poświęcił się badaniom nad tymi oraz innymi zjawiskami i uznał transformację atomów za jedyne rozstrzygające wyjaśnienie. Jego wytłumaczenie jest takie, że krzem z kwasu krzemowego Si(OH)4 w połączeniu z węglem jest przekształcany w wapń [7]:
28Si + 12C := 40Ca.
Liczby przed symbolem pierwiastka oznaczają zaokrągloną masę atomową. Dla oznaczenia konwersji przez transmutację Kervran używa symbolu :=. Ten symbol transformacji nie oznacza automatycznie, że istnieje równowaga energetyczna. Transformacja może więc być endotermiczna (poprzez dostarczenie energii) lub egzotermiczna (poprzez uwolnienie energii).
Badania i odkrycia w tym kierunku prowadzono już w XIX wieku. W połowie XIX wieku niemiecki baron Albrecht von Herzeele stwierdził: „To nie gleba wytwarza roślinę, ale roślina wytwarza glebę”. Baranger odwołał się również do pionierskiej pracy Herzeele.
Rudolf Hauschka (1891-1969) w swoich badaniach także powołał się na Herzeele, i w dodatku do swojej książki Substanzlehre (Nauka o substancji) reprodukuje kilka prac Herzeele w ich oryginalnym brzmieniu, między innymi tekst Zur Entstehung der unorganischen Stoffe ( Pochodzenie substancji nieorganicznych) z 1876 r. [8], [9], [10]
Wymienione prace badawcze zostały przeprowadzone przez poważnych naukowców i pod żadnym względem nie mogą być kojarzone ze średniowieczną pseudonauką wytwórców złota, którzy również używali terminu transmutacja. Pierwiastkiem o najwyższej liczbie atomowej znalezionym do tej pory w transmutacji biologicznej jest żelazo (56Fe). Dlatego każdą kiełkującą myśl o „biologicznym wytwarzaniu złota”, należy natychmiast porzucić.
Jednak przemiana węgla i fluoru w fosfor może być również ważna i pożyteczna dla rolnictwa, gdyż dotychczas zakładano, że zasoby fosforu, który jest niezbędny do wyżywienia ludzkości, są ograniczone.
Wraz z rosnącym zrozumieniem natury materii, możemy również zrozumieć naturalny sposób przekształcania pierwiastków, jak to najwyraźniej dokonują rośliny.
Naturę materii można zrozumieć następująco:
Na początku jest duch, który wypromieniowuje ideę życia.
Życie jest wynikiem duchowego impulsu.
Materia jest wynikiem życia.
Rudolf Steiner ujął to w ten sposób:
Materia to zgęstniała aktywność kosmiczna.
Klucz do zasadniczego zrozumienia Transmutacji Biologicznej może leżeć w zrozumieniu i urzeczywistnieniu
Jedności, Mądrości i Miłości,
lub może być konsekwencją przebudzenia, sformułowaną przez różokrzyżowców już w 1615 r. w Confessio Fraternitatis R.C. słowami:
„…po tym, jak świat otrzeźwieje z upojenia swymi zatrutymi, odurzającymi pucharami
i o świcie, z otwartym sercem, odkrytą głową, boso, radośnie wiwatując wybiegnie wschodzącemu słońcu na spotkanie.” [11]
________________
Bibliografia:
[6] Pierre Baranger: Wywiad w czasopiśmie Science et Vie, 1959.
[7] C.L. Kervran: Biologische Transmutation (Transmutacja Biologiczna). Wydanie Fahrenheit, tom 1. Archivverlag Agraffe, Bazylea 2016.
[8] Rudolf Hauschka: Heilmittellehre. Ein Beitrag zu einer zeitgemäßen Heilmittelerkenntnis (Nauka o leczeniu. Wkład we współczesne rozumienie środków leczniczych). Vittorio Klostermann, Ffm 2004 (86.ed., s.76).
[9] Albrecht von Herzeele: Vegetabilische Entstehung des Phosphor und des Schwefels (Roślinne pochodzenie fosforu i siarki). Berlin, Peters 1880.
[10] Wybór zaobserwowanych zjawisk, które oczywiście można wyjaśnić jedynie transmutacją biologiczną:
40Ca := 28Si + 12C 23Na := 7Li + 16O
31P := 24Mg + 7Li 31P := 12C + 19F
32S := 16O + 16O 35Cl := 16O + 19F
19F := 12C + 7Li 14N2 := 12C + 16O
56Fe := 55Mn + 1H
[11] J. van Rijckenborgh: Wyznanie Braterstwa Różokrzyża (Confessio Fraternitatis R.C.). Instytut Wydawniczy Rozekruis Pers, 2009, rozdz. VIII.
__________________________________
Dalsze informacje:
Kervran został pośmiertnie odznaczony Nagrodą Ig Nobla w 1993 roku.
Bernhardt P. J. O’Mara Bockris (1923-2013) został również uhonorowany Nagrodą Ig Nobla w 1997 roku za badania nad zimną fuzją [tj. transmutacją biologiczną].
Bockris był profesorem chemii, który głównie zajmował się chemią fizyczną, a zwłaszcza elektrochemią. Jest współautorem ponad 700 publikacji naukowych, w tym ponad 20 książek. Bockris jest najbardziej znany ze swoich podręczników o współczesnej elektrochemii i jako jeden z pierwszych orędowników gospodarki wodorowej. Jest jednym ze współzałożycieli CITCE, prekursora Międzynarodowego Towarzystwa Elektrochemicznego (ISE). W późniejszych latach wspierał prace nad zimną fuzją, za co był mocno krytykowany. (Wiki)
Nagroda Ig Nobla („niegodziwa”), czasami nazywana Nagrodą AntyNobla, jest satyryczną nagrodą honorującą osiągnięcia naukowe, które „najpierw rozśmieszają ludzi, a potem skłaniają ich do myślenia” (Wiki) https://pl.wikipedia.org/wiki/Nagroda_Ig_Nobla.
