ik sta op een brug als de zon verbleekt
en voel mijn koude stijve vingers van mijn slapende handen
ben koortsachtig bang voor al mijn zonden
ik smeer lippenstift op mijn stijve, lachende koude lippen
opnieuw doe ik alsof jij met mij in de hemel bent
ik verdwijn in brand en sterf van pijn
maar dit alles is verborgen achter blinde maskers
en zet scheuren tussen woorden en taken
vandaag huilde ik toen alle maskers vielen
ik heb al mijn schatten verloren en het recht om niet te sterven
nu mijn wereld van vuur en as en ijs
vervaagt als de kleuren die allemaal bedekt zijn met stof
succesvol leven en uren vol zomer
vet als een lippenstift met as van vuur
het gezicht ben ik aan het wissen met een sjaal die puur sneeuw is
kijken naar de grenzen van een nieuwe komende wereld
