Vier interviews over het ware zelf deel 2: Abt Muho (Zen Buddhist, Japan)

"Als ik mezelf afvraag wat mijn ware zelf is, kijkt het ware zelf zichzelf in de ogen."

Vier interviews over het ware zelf deel 2: Abt Muho (Zen Buddhist, Japan)

Terug naar deel 1

 

LOGON: De spirituele weg voert tot het ware zelf. Wat betekent dat ware zelf voor u?

Muho: Het vragenlijstje begint wel met een gewaagde bewering: De weg leidt tot het ware zelf. Hier had ook kunnen staan: De weg komt vanuit het ware zelf. Of: Het ware zelf gaat de weg. In de zentraditie spreekt men over de cirkel van de weg. Het ware zelf is het begin en het einde van deze weg. Als ik me afvraag wat mijn ware zelf is, schouwt het ware zelf zichzelf in de ogen.

Wie is de mens, voordat dat ware zelf gerealiseerd wordt?

De mens is nooit van het ware zelf gescheiden geweest. Waarschijnlijk leert hij rond het tweede levensjaar zich langzaam te identificeren met de rol die het levensspel voor hem heeft. Hij leert “ik” en “jij” te zeggen. Dan, enkele jaren later, vraagt hij zich af: “Waarom ben ik ‘ik’? Waarom niet een ander? Waarom ben ik sowieso op de wereld? En wie of wat stelt deze vraag?” Zulke vragen stellen veel mensen zich al als kind. In zulke vragen klinkt het ware zelf door, de herinnering aan de toestand voordat men zich met zijn mensenrol had geïdentificeerd.

Wie is de mens dus? Gaat het om een ontwaken of om een wezensverandering of wat…?

Ervoor en erna is er het ware zelf. En wat belangrijk is: ook daarna is hij nog mens. Het gaat erom totaal als mens te leven, zónder het ware zelf van vóór de identificatie te vergeten. Men speelt het spel opnieuw, maar nu weet men dat het slechts een spel is.

Kan men iets zeggen over wie die weg eigenlijk gaat?

De mens zou de weg niet gaan als het ware zelf hem niet op weg gestuurd had. Het ware zelf zou de weg niet kunnen gaan, als de mens hem geen voeten gaf.

Hoe schat u het belang van de realisatie van het zelf in voor het dagelijks leven? En hoe voor de mensheid in het algemeen?

Als hij het spel van buitenaf bekijkt, erkent de mens dat winnen en verliezen geen betekenis hebben. Nu kan hij spelen volgens nieuwe regels. Dat zijn de regels van een Bodhisattva: Schenken, Woorden van liefde spreken, er voor anderen zijn, geen onderscheid maken. Met deze nieuwe regels is het oude spel veel plezieriger. De hoop is, ook de andere spelers de ogen te openen. Hen daarbij te helpen, zich hun ware zelf te herinneren, om terug te keren in de toestand voordat het alleen maar om het winnen en verliezen van deze ene persoon ging.

Hartelijk dank mijnheer Muho, voor dit interview.

 

Abt Muho

Muhô werd in 1968 als Olaf Nölke in Berlijn geboren. Hij studeerde filosofie, Japanologie en natuurkunde aan de universiteit van Berlijn. Gedurende zijn studie ging hij een jaar naar Japan, zes maanden daarvan bracht hij door in het Zenklooster Antaiji. Later werd hij daar als monnik bevestigd en in 2002 benoemd als opvolger van zijn meester tot abt van het klooster. Hij schrijft essays en boeken en vertaalde o.a. teksten van zijn voor-voorganger Kôdô Sawaki.

Naar deel 3

Print Friendly, PDF & Email

Deel dit artikel

Artikel informatie

Datum: juni 13, 2019
Auteur: Carin Rücker (Germany)
Foto: Pixabay CCO

Featured image: